KOMUNIKACJA SZEROKOPASMOWA

• Komunikacja szerokopasmowa wykorzystuje - jak podaje nazwa - szerszą część widma. Ma to pewne zalety i wady:
• Komunikacja szerokopasmowa zapewnia większą przepustowość, a zatem szybszą komunikację
• Komunikacja szerokopasmowa umożliwia rozprzestrzenianie sygnału w celu jego zaszyfrowania (Zobacz: Direct Sequence Spread Spectrum i jego pochodne)
• komunikacja szerokopasmowa umożliwia wycięcie wąskich źródeł szumów w widmie (patrz OFDM)
• Komunikacja szerokopasmowa stawia wysokie wymagania co do liniowości filtrów (również odpowiednie szerokości pasma filtru są wyższe)
• Trudniej jest wysyłać i wykrywać sygnały szerokopasmowe (potrzebujesz wysokiego stosunku sygnału do szumu), ponieważ energia sygnału jest rozłożona na całej szerokości spektrum, co powoduje, że sygnał jest słabszy, tym szerszy (przesyłany na danym poziomie mocy)

Komunikacja szerokopasmowa jest prawie wyłącznie wykonywana na wyższych częstotliwościach (powiedziałbym, że 500 MHz +), ponieważ łatwiej jest zaprojektować układy scalone, które mają szersze filtry.Typowe techniki modulacji to OFDM, GMSK, N-PSK i QAM-N w połączeniu z przeskokiem częstotliwości.Przykładami komunikacji szerokopasmowej są sieci bezprzewodowe: Wi-Fi, LTE, HSPA. KOMUNIKACJA WĄSKOPASMOWA

• Komunikacja wąskopasmowa wykorzystuje wąską szerokość pasma.
• Sygnały wąskopasmowe są wykorzystywane w wolniejszej formie komunikacji, w której muszą być przesyłane głównie przesyłanie głosu lub powolne przesyłanie danych
• Sygnały wąskopasmowe mają zwykle znacznie większy zasięg odbioru, ponieważ można stosować węższe filtry, a zatem eliminować niechciane zakłócenia szerokopasmowe. Przesyłana energia koncentruje się również na mniejszej części widma.
• Typowe zastosowania to łącza satelitarne LoraWan, RFID, GSM 900, kod Morse'a (CW), sygnały GPS i NOAA, Key-Shift Keying (LoraWan)